Expositie
Kunst

Expositie: Broos

Datum
14 januari - 26 maart 2023
Locatie
Academiehuis Grote Kerk
Uitgevoerd door
Karel van Laere & Charlotte Lagro
Een expositie over de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan.

Een mens die mechanisch door een landschap wordt gesleept of de ambivalente afhankelijkheid van ons lichaam met machines: Charlotte Lagro en Karel van Laere maken de kwetsbaarheid van ons bestaan letterlijk en lijfelijk zichtbaar in Het Hoogkoor.

In de meditatieve ruimte van Het Hoogkoor komt het werk van Karel van Laere en Charlotte Lagro ondubbelzinnig en krachtig binnen bij de bezoeker.

Een expositie over de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan.

Een mens die mechanisch door een landschap wordt gesleept of de ambivalente afhankelijkheid van ons lichaam met machines: Charlotte Lagro en Karel van Laere maken de kwetsbaarheid van ons bestaan letterlijk en lijfelijk zichtbaar in Het Hoogkoor.

In de meditatieve ruimte van Het Hoogkoor komt het werk van Karel van Laere en Charlotte Lagro ondubbelzinnig en krachtig binnen bij de bezoeker.

In samenwerking met:
No items found.
Een pijltje
een pijltje

Charlotte Lagro

Charlotte (1989) maakt naast video’s ook sculpturen, foto’s, tekeningen en installaties. In al haar werk is ze op zoek naar de rol van kunst in ons dagelijks leven waarbij de schoonheid van het industrieel vervaardigde product tegelijkertijd de  kwetsbare afhankelijkheid ervan laat zien.

Charlotte Lagro studeerde aan het Maastricht Institute of Arts en nam deel aan verschillende residenties zoals de Jan van Eyck Academie in Maastricht, Skowhegan School of Painting and Sculpture in Maine, en NARS Foundation in New York. In 2015 won ze de Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs. 

Begin en einde; altijd dubbelzinnig

(Nederland, 2021)

Een voedingskabel die wordt gebruikt om zuurstof, licht en communicatiesignalen te leveren aan diepzeeduikers. Meters diep vanonder de waterspiegel beklimmen duikers deze navelstreng, hand over hand, om hun weg terug naar de oppervlakte te vinden. In water hebben de met lucht gevulde buizen precies de juiste hoeveelheid toegevoegde massa om zachtjes te zinken. Op het droge ligt de kabel minder op zijn gemak, en draait en kronkelt alle kanten op. Vasthouden is worstelen. De 115 meter lange kabel bestaat uit felblauwe, rode, oranje en gele buizen, als aders verstrengeld. Deze levenslijn, bijna heilig in zijn onmisbaarheid voor de duiker, maakt de kwetsbaarheid van ons lichaam en de groeiende afhankelijkheid van techniek onmiskenbaar duidelijk. Als er iets misgaat, gaat het vreselijk mis. 

Karel van Laere

Performer en filmmaker Karel van Laere (1988) woont en werkt in Den Haag en Amsterdam. Hij studeerde performance aan de Toneelacademie in Maastricht en vervolgde zijn studie in de richting New Media Arts aan de Taipei National University of the Arts (TNUA) in Taiwan.

Met zijn werk won hij diverse prestigieuze prijzen waaronder: De Piket Kunstprijs; de publieksprijs voor beste korte film van het festival Cinedans en de eerste prijs tijdens de Taoyuan Contemporary Art Awards, Taiwan.  Zijn werk was te zien in vele tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Tussen 2022 en 2024 is van Laere werkzaam als artist in residence aan de Rijks Akademie in Amsterdam.

Largo & Slow

(Nederland, 2017 & Taiwan, 2013)

In Van Laere’s video’s en performances staat het menselijk lichaam centraal. Hij onderzoekt hoe dat lichaam beweegt in de ruimte en hoe het wordt beïnvloed door technologie.

Uit zijn werk spreekt verlangen om de kijker te verbazen met nieuwe invalshoeken en andere manieren van kijken. Zijn werk past in de traditie van performances en body art zoals we deze vanaf de jaren ’60 in de kunst tegenkomen.

Largo en Slow zijn beide videokunstwerken die gebaseerd zijn op een performance, waarin de kunstenaar willoos door het Nederlandse of Taiwanese stedelijke en industriële landschap wordt gesleept. Met een gestaag tempo beweegt zijn lichaam van links naar rechts, van lege stranden naar toeristische hotspots en drukke plekken in de stad. Omringd door mechanische krachten en complexe systemen wordt het menselijk lichaam getoond als tamelijk weerloos en kwetsbaar, in een wereld die zowel hectisch als onverschillig lijkt.